۱۳۹۴ تیر ۲۹, دوشنبه

آسمان اهداف آبى است

سلام

من به يه مرضى مبتلا هستم، كه نمى تونم يه كارى رو شروع كنم و فقط دنبال همون يك كار رو بگيرم تا برسم به تهش. حتمى بايد طناب اهدافم رو باز كنم و بندهاى رهاش رو دسته كنم و اون وقت بهش آويزون بشم. يه طناب در هم تنيده و يك دست بهم نمى چسبه! نپرس چرا، بيماريه.
بطور معمول هم اينطور مى شه كه از اين بندهاى جدا شده، چندتاشون پاره مى شن، چند تاشون از دستانم رها مى شن و به دو سه تاى باقى مونده آويزون مى شم تا از آسمون آرزوهام برسم به زمين سفت. البته كه با چنين طناب درب و داغونى نمى شه زياد اوج گرفت. حداكثر دو سه متر. يعنى يه ارتفاعى كه بدون بند هم مى شه ازش فرود اومد!