گذر از اصلاحات به اعتدال و لابد پيش به سوى اصولگرايى!

سلام

روحانى همان چيزى بود كه فكر مى كردم. اعتدال گرايى صرف كه براى رسيدن به قدرت و ماندن در آن از اصلاحات و اعتبار آن استفاده كرد. هر چند كه احتمالا نيت خير دارد و نسبت به باقى نامزدها بهتر بود ولى براى من يك اصل اساسى در سياست وجود دارد كه "هدف وسيله را توجيه نمى كند".

من اگرچه خود به روحانى راى دادم، ولى توجيه روحانى دوستان را نمى پذيرم كه براى گذر از شرايط كنونى بايد اينطور و آنطور بود و مصلحت انديشى كرد. انگار فراموش كرده اند كه همين نظام جمهورى اسلامى به بهانه مصلحت انديشى و وضعيت اضطرار است كه تمام آزادى هايشان را گرفته و حال را به اينجا كشانده. انگار گنجايش درك اين موضوع را ندارند كه بين انقلاب و مسالمت هزاران درجه ديگر هم هست. همه چيز را ساده مى كنند تا خودشان بهتر بفهمند و بعد اصرار دارند كه همان مدل كودكستانى را به تو هم بقبولانند. انگار با رايى كه داده اند موظف به حمايت همه جانبه از روحانى هستند و كوركورانه چشمشان را بر روى نقاط ضعف مى بندند. براى تحليل هر خبرى نيازمند يك گزاره اساسى اند: اين خبر ضد روحانى است يه به نفع او؟! همان جو جلف استاديومى استقلال و پرسپوليس را به سياست كشانده اند و متعصبانه از تيم محبوبشان دفاع مى كنند.

وضعيت سياسى ايران عين وضعيت صنعت آن است. ساليان سال باج گرفته به اين بهانه كه وگرنه متلاشى مى شود. حالا نيز معتاد همان باج هاست. تنها راه نجات، اصلاحاتى متداوم و آرام است كه از رويارويى سياسى نترسد و با يك پخ، ميدان را خالى نكند. وگرنه وضعيتمان مى شود همين كه اصولگرايى هر روز و هر روز تندتر مى شود و اصلاحات به سمت اعتدال گرايى تقليل پيدا مى كند و اصلاح طلبان انگ تندرويى مى خورند!