۱۳۹۰ آذر ۱۶, چهارشنبه

بخش اول: تاثیر اعتراضات در جنگ ویتنام

سلام
من روزشماری نمی کنم برای جنگ. دوست هم ندارم که جنگ بشه. ولی عقیده ندارم که با «خدا نکنه» و «زبونت رو گاز بگیر» و «نفوس بد نزن» می شه جلوی این چیزها رو گرفت! بنابراین فکر چاره هستم که اگر یه وقتی، «گوش شیطان کر» جنگ شد چه خاکی باید بریزیم تو سرمون.

اولین چیزی که به ذهنم رسید اعتراض های خیابونی بود که شاید به عنوان یک مهاجر در خارج از ایران بهترین کار ممکن به نظر بیاد. اما اینکه چقدر این اعتراضات موثر واقع می شن و در روند مخرب جنگ چه تغییری ایجاد می کنن برام یه پرسشه؟ فرض کردم که جنگ با موضوعات سیاسی دیگر مثل انتخابات در ایران و وقایع اون متفاوته و تجربیات تلخ چند سال گذشته رو گذاشتم کنار. کمی تحقیق کردم در مورد جنگ های گذشته که نتایجش رو بخش بخش اینجا می نویسم. اگر کسی نظری داشت و یا خواست قسمتی رو تصحیح، تکمیل و ... کنه، استقبال می کنم.

نمونه مورد مطالعه اول جنگ ویتنامه که بین سال های ١٩٥٥ (و کمی قبل از اون بطور پراکنده) تا ١٩٧٥ بین ویتنام شمالی و جبهه آزادی بخش ویتنام جنوبی در برابر ویتنام جنوبی و متحدانش (به علاوه امریکا) روی داده.

اعتراضات به حضور نظامی امریکا در ویتنام از سال ١٩٤٥ شروع می شه و بطور تک و توک ادامه پیدا می کنه تا ١٩٦٤ که صدها دانشجو در نیویورک، سان فرانسیسکو و ... در اعتراض به جنگ راهپیمایی راه می اندازن. از این سال کم کم اعتراض ها اوج می گیرن و راهپیمایی ها در ابعاد 20 تا 30 هزار نفری ادامه پیدا می کنن. در همین سال اعتراضات نسبت به حضور امریکا در این جنگ به کشورهای دیگر هم کشیده می شه که اولینشون در لندن جلوی سفارت امریکا صورت می گیره. در اواسط اکتبر اعتراضات هماهنگی در بیشتر از 80 شهر جهان صورت می گیره که یکی از اولین اعتراضات جهانی بوده که با حدود ١٠٠ هزار نفر شرکت کننده در سطح گسترده ای هم برگزار شده.

اعتراضات تنها به راهپیمایی و تظاهرات ختم نشده و تنوع هم داشته! برای نمونه مواردی از خودسوزی در اعتراض به این جنگ وجود داره. یک نمونه از اون در دوم نوامبر ١٩٦٥ اتفاق می افته که در آن یک مرد ٣١ ساله خودش رو در پنتاگون به آتش می کشه و می میره. در نمونه دیگری در سال ١٩٦٦ در یک اقدام نمادین بیش از ٣٠٠٠ نفر در امریکا از پرداخت مالیات خودداری می کنن تا جنگ با پول اون ها اداره نشه. خودداری محمد علی کلی برای رفتن به جنگ یکی دیگر از اعتراضات خبرساز بوده. در ١٩٦٧ آگهی ای به ابعاد دو و یک چهارم صفحه در روزنامه تایمز چاپ می شه که در اون ٦٧٦٦ امضا از معلمان و پروفسورها در مخالفت با جنگ به چاپ می رسه.

در همین سال اعتراضات شکل گسترده تری به خودش می گیره و تظاهرات در ابعاد ١٠٠ تا حتی ٤٠٠ هزار نفری صورت می گیره و در نهایت در ١٩٦٨ اعتراضات به سطوح سیاسی کشیده می شه. مک کارتی به عنوان یک کاندید ضد جنگ در نیوهمپشایر آرای زیادی رو به دست می آره و رقیبش رو شکست می ده. در ١٥ اکتبر همین سال یکی از بزرگترین اعتراضات به جنگ صورت می گیره که تعداد شرکت کنندگانش در سطح جهان میلیونی می شه. تعداد شرکت کنندگان تنها در واشنگتن به بیش از نیم میلیون نفر رسید و اعتراضات مشابهی در سان فرانسیسکو و ... هم صورت گرفت. در سال ١٩٧٠ چهار دانشجو در اعتراضات شهر کنت توسط نیروهای دولتی کشته می شن. این اتفاق تظاهرات چهارمیلیون نفری واشنگتن رو به همراه می آره. در این زمانه که تازه نیکسون با تظاهرکنندگان بطور کوتاه به مذاکره می نشینه ولی نتیجه ای حاصل نمی شه!
در آپریل ١٩٧١ تظاهرات نیم میلیونی دیگری برگزار می شه. دو هفته بعد از اون ١١٤٦ نفر به جرم تلاش برای بستن کنگره امریکا دستگیر می شن و ...

در کل می شه گفت که اعتراضات به جنگ ویتنام بیش از ١٠ سال بطور جدی در جریان بوده. اما تازه از سال ١٩٦٨ و بعد از ٤ تا ٥ سال در سطوح سیاسی مطرح می شه. در نظر سنجی ای که در ماه فوریه ١٩٦٧ صورت می گیره ٥٢% از مردم همچنان با جنگ موافق هستند. تازه از این تاریخه که سیر نزولی موافقین با جنگ شروع می شه و چهار سال بعد یعنی در ماه مای ١٩٧١ به ٢٨% می رسه.

این حقیقت که تظاهراتی بدین گستردگی و در این ابعاد، اون هم در جنگی که این همه فاجعه درش اتفاق افتاده، انقدر دیر تاثیر می گذاره چیزیه که من رو خیلی اذیت می کنه. من فکر می کنم که اگر «خدای نکرده، زبونم لال» جنگی در بگیره سال ها طول می کشه که ما بتونیم مردم جهان رو قانع کنیم که این جنگ به ضرر همون مردمی هست که با این رژیم مخالفن. اینکه جنگ باعث تثبیت این رژیم می شه، چیزی نیست که به همین راحتی بشه به مردم جهان حالی کرد! بعد از اینکه این امر رو اثبات کردیم شاید سال ها زمان و همچنین مقادیر زیادی فاجعه نیازه که بشه دولت ها رو وادار به پایان جنگ کرد! ولی فکر نمی کنم که این همه زمان در اختیار داشته باشیم.

پایان بخش اول

منابع:
http://en.wikipedia.org/wiki/Opposition_to_the_Vietnam_War
http://en.wikipedia.org/wiki/Vietnam_War
http://en.wikipedia.org/wiki/Norman_Morrison
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%86%DA%AF_%D9%88%DB%8C%D8%AA%D9%86%D8%A7%D9%85

هیچ نظری موجود نیست: