سلام
اما با عوامفریبان چه کنیم؟
یکی از دردسرهای جوامع، احزاب، گروه‌ها و کمپین‌ها هجوم عوامفریبان برای سؤ‌استفاده از جایگاه مردمی‌ای است که یک جامعه و یا حزب در طی سالیان با زحمت فراوان بدست آورده‌اند.
نمی‌دانم در صورت موفقیت جامعه تب‌پا چگونه می‌توانیم آن را از گزند عوامفریبان حفظ کنیم. درواقع هیچ راهکار بازدارنده‌ای به ذهنم نمی‌رسد که در آنِ‌واحد آزادی و جمهوری‌خواهی جامعه تب‌پا را تهدید نکند.
شاید تنها راهکار مقابله با عوامفریبی فرهنگ ضد عوامفریبی است. چهارچوب، سنت‌ها و عادات جامعه تب‌پا باید بگونه‌ای تهیه و پایه‌گذاری شوند که کابوس عوامفریبان باشند. برای مثال شاید بتوان ارزشیابی عملکرد هر شخص یا ارگان عضو را بطور سالیانه منتشر کرد. این ارزشیابی باید توسط متخصصین بی‌طرف صورت بگیرد و ساختاری داشته باشد که عوامفریبی را نمایان سازد. برای مثال ساختاری مانند روحانی‌سنج که میزان عملکرد روحانی به وعده‌هایش را سنجیده و نمایان می‌سازد.
همچنین جامعه تب‌پا باید سعی کند که از جو احساسی پرهیز کرده و بیشتر به درایت و بحث منطقی متکی باشد. البته سوال اینجاست که چطور می‌توان انتظار داشت که چنین حرکتی در یک جامعه احساسی از اقبال عمومی بالایی برخوردار باشد. شاید بتوان فرهنگی در جامعه تب‌پا حاکم کرد که وعده‌ها و شعارهای انتخاباتی را درستی‌سنجی و ارزشیابی کند. اگر عوامفریبان در تب‌پا متحمل هزینه سنگینی برای وعده‌های توخالی خود بشوند، در عمل از جامعه تب‌پا فراری خواهند بود!