۱۳۸۴ آذر ۲۵, جمعه

۶

سلام

اين چند روزه مسخره کردن احمدی نژاد خيلی مد بوده ٬ حتی تو سياست جهانی! اما من نمی دونم چرا ما ايرانی ها تو اين کار از همه پيشی گرفتيم! واقعا برای بقيه کشورها عجيبه که ما انقدر دوست داريم همديگر رو خورد کنيم و مسخره کنيم حالا به هر قيمتی که باشه حتی اگر باعث بشه شخصيت خودمون کوچيک بشه.
هيچ فکر کردين که وقتی من رئيس جمهور کشورم رو مسخره کنم و براش طنزهای شبانه درست کنم طوری که يه سری عادت کنن که هر شب بعد از برره يه سری به وبلاگم بزنن و قاقاه بخندن نتيجه اش چيه؟ واقعا نتيجه اش چيه؟ بقيه در مورد من چی فکر می کنن؟ اين اروپاييها و امريکاييهای متمدن من رو چجوری می بينن؟ يه روشنفکر؟ يه آدم فهميده؟ يه متمدن؟ يه بافرهنگ؟ نه نه نه به نظر، من اونا من رو يک لوده دلقک می بينن که برای خنده حاضرم شخصيت خودم رو مسخره کنم! (شخصيت شخصيت شخصيت) نميدونم هدف از اين کارها چيه؟ می خواين وضع رو درست کنين؟ بهتون قول می دم که اين مسخره بازی ها نتيجه عکس می ده اينطوری باعث می شين طرف اعتمادش رو بهتون از دست بده اونوقت هر حرفی از جانب شما اونو ياد يه دام و تله می اندازه ”حتما می خوان دوباره مسخره ام کنن“.
من عقيده دارم عده زيادی از اين آدمها اونايی هستن که تو انتخابات طرفدار يه کانديد مغلوب بودن و عقيده داشتن يا اون يا هيچ کس. حالا ميخوان بگن که ديدی حق با ما بود ٬ ديدی ٬ ديدی. ياد بچه گی هام افتادم. اينا تحمل شکست رو ندارن. هدف رو گم کردن. اين مسئله ای که احمدی نژاد تو حرفاش در مورد اسرائيل می گه. نميدونم چرا اينطوری شد. من خيلی تعجب می کنم انقدر که نمی تونم بگم واقعا تعجب می کنم. آره نسبت به عکس العمل جهان و سياست جهان و به اصطلاح روشنفکرهای خودمون (گفتم
روشنفکر چون کلمه ديگه ای به ذهنم نمی رسه) تعجب می کنم. کجای اين حرف ها خنده داره؟! مسئله از اين هم ميتونه روشن تر باشه؟! بابا يه سری ريختن تو يه کشور و به زور صاحابش شدن من نمی دونم از اين هم ساده تر!!!!!!!!!!!!!
چجوری می شه شک کرد که اينجا حق با کيه! چرا بايد انکار يا شک کردن در واقعه سوزاندن يهودی ها يه جرم باشه! واقعا چرا! آقا مگه شما دم از آزادی نمی زنين؟ خب من هم آزادم که عقيده خودم رو داشته باشم! من عقيده دارم که اينا واقعی نيست به تو چه؟ چون با عقيده تو موافق نيستم جرمه؟ واقعا جرمه؟ اين همه مسئله تاريخی واضح و روشن چرا فقط اين يکی جرمه؟
اين منو ياد اين مسئله می اندازه که اونی که يه کاسه ای زير نيمکاسه شه جوش بيشتری می زنه و انکارش شديدتره. اينا چيزهايی که ما از بچگی تو کارتون و فيلمهای بچه گونه می ديديم پس اونا برای چی بود ٬ همينطوری ساخته بودن تا کيف کنيم؟ بی هدف؟
يادمه نشون ميدادن که وقتی کسی می خواد چيزی رو انکار کنه ولی دليلی نداره يا میدونه که داره کتمان حقيقت ميکنه اولين راهی که به ذهنش می رسيد مسخره کردن طرف و قيافه حق به جانب گرفتن بود .............. واقعا عکس العمل اينا اينطوری
نبوده؟ ..........................

هیچ نظری موجود نیست: