سلام
فکر می کنم که همه چیز ساده تر از اونی باشه که به تحلیل های بی در و پیکر و نظریه های عجیب و غریب احتیاج داشته باشیم. موسوی و کروبی زندان هستند و اغلب هم می دونستیم (ولی نمی خواستیم باور کنیم) که اگر این دو دستگیر بشن دولت به راحتی مردم معترض رو کنترل خواهد کرد. (چشم بسته غیب گفتم. نه بابا این بند رو چند وقت پیش نوشتم. حالا دارم ادامه می دم)
ولی درباره اون شکاف مجازی ای که هی می گیم در بدنه نظام افتاده و بهش امیدواریم خداییش به تحلیل و تفسیر محتاجیم. چند وقت پیش حرف شده بود که ۲۵ بهمن اشتباه بود و باعث شد که اون سعی و تلاشی که کرده بودیم تا یه سری رو از این نظام حاکم بکنیم بر باد بره و همه دوباره متحد بشن. جوابشون این بود که زهی خیال باطل. اون هایی که شما فکر می کردین دارین از بدنه نظام می کنین سرکاری بودن و داشتن همه رو فیلم می کردن. بنظر من که ۲۵ بهمن حرکت خوبی بود و امید رو به خیلی ها برگردوند. از اون طرفش هم فکر نمی کنم که کسی بوده باشه که از اون نظام در حال جدا شدن بوده و به یکباره بخاطر ۲۵ بهمن گفته باشه آهان حالا فهمیدم. اینا فتنه هستن.
ولی اون شکافه کجاست پس؟ شکافه از اونجایی هست که دیگه کسی در این نظام احساس امنیت نمی کنه. کسی هم که احساس امنیت نکنه و بترسه، خطرناکه. یعنی اگر چند وقت دیگه یه اختلافی پیش بیاد (برای مثال سر جانشینی این آسد علی) بطور قطع دیگه کسی مطیع جمع نمی شه و اگر نظرش مخالف بود نمی ره یه گوشه بشینه. چون می دونه که این نظام حاکم مخالف رو بر نمی تابه و هر کسی و با هر سابقه ای هم که باشه یا باید موافق باشه و یا دشمنه. بنابراین مخالفین هم دست به فتنه (!) خواهند زد و چیزی در مایه های یک کودتا شکل خواهد گرفت.
این شکاف در حکومت از نظر من هیچ ربطی به انسانیت و بازگشت به ارزش های انسانی نداره یا حداقل اون بعدش کارساز نیست. بلکه عمق پیدا کردن بی اخلاقیه و اینکه ده درویش در گلیمی بخسبند و دو پادشه در مملکتی نگنجند.
پی نوشت: پس چی فکر کردین. من هم از زمانی که خارجنشین شدم رو آوردم به نظریه پردازی و دادن رهنمودهای موثر برای اداره جامعه!!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر