۱۳۹۴ فروردین ۱, شنبه

سوهان

سلام

وبلاگنویسی من مثل خوردن سوهان می مونه. وقتی می ذاری تو دهنت شیرینی اش مسرورت می کنه. همینکه آب شد، متوجه تیکه هاش می شی که لای دندونات گیر کردن. کلی با ناخن و خلال دندون می افتی به جونشون و با کلی زحمت می کشی شون بیرون. ولی همینکه خلال دندون رو می ذاری تو بشقاب، همون دست رو یه فرمون می ری تا ظرف سوهان و یکی دیگه می ذاری دهنت.

سال نو همه مبارک

هیچ نظری موجود نیست: